sonsuza susmak...


ses bir kez sussaydı
dinleseydik birbirimizi
inleseydik sabahlara kadar, konuşmasaydık
gün ışığının tatlı buselerine göz kırpsaydık, birlikte
eşsiz bir rüzgarın yanaklarımıza dokunuşuna tebessüm etseydik
sonra soğuktan moraran parmaklarımızı,
  komik bir şekilde terlemiş avuçlarımıza saklasaydık
ayaklarımızı hissetmeseydik ama yine yürüseydik
kalbimiz susana kadar...

ses bir kez sussaydı
birbirimizi susarak sevmeye de susadığımızı öğrenir,
ve sonsuza kadar susmayı dilerdik Allah'tan.
 
bize susmayı öğretir misin Allah'ım...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

G/özlerdeki Pencere

Vicdansız İnsanlığımız

İkinci El, Temiz, Satılık Dert!