Ekim... Teşrinievvel...


Ekim...

Sararan yaprakları şemsiyelerimize ekme zamanı... 

Yağmurların sıcak iklimine buyur edilirken, ahdimizi yenileme zamanı...

Sonlar yaşanırken tabiat âleminde, ilklerin meyvelerini tatma zamanı...

Ekim... Ekme zamanı, ân'ı ânımıza dikme zamanı, sevgiyle dirilme zamanı...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

G/özlerdeki Pencere

Resim
Pencerenin önünde şiir yazan gözler… Hayatlarını gönülleriyle anlatan umut işçileri… Nice açık, puslu ve kapalı duyguyu kirpiklerine korkuluk niyetine asan bir çift göz… Onlar pencerelerine yansıyan hayat filminin yönetmenleri.Senaryosunu kendi elleriyle yazdıkları kalın kitabın, tek kişilik, uzun cümleleri.  Bilinmedik bir hayatın öznesi onlar. Tükenmiş hayallerini hatırlayan anı defterleri... Ölümün ardı sıra koşturan hayat çobanları… Pencere, dünyayla kurdukları irtibatın tek kaynağıydı. Seslerini, gözleriyle duyuran suskun direnişçi gibilerdi. Cümleleri slogan niyetine pencere korkuluklarına, kanatlarına tuttururlardı.Sevgilerini pencere önü çiçeklerle büyütürlerdi. Bir başka duyarlardı o yüzden. Bir başka görürlerdi, görülürlerdi. Bir başka severlerdi… Ne zaman tıklatılsa pencereleri, yüreklerindeki ıslaklığın gözlerinde kümelendiğini görülürdü. Bir bekleyen olmanın zorluklarını anlatırdı hıçkırıkları. Nice hayatın hikâyesini çizerken, aslında nefeslerindeki hırıltıda donuklaşan, bekle…
Devamı

Biz... Bir kar tanesi...

Resim
bir kar tanesinde saklı hayattı bizimkisi, düşüşümüzden ikimizin de haberi yoktu,
ne düştüğümüzü bildik ne de düştüğümüz yeri
ne sevdiğimizi bildik, ne de sevildiğimizi
biz bir kar tanesiydik,
tek bedende can çekişen acılarımızın üzerini örttük hep,
uykuda geçen yıllarımıza aldandık sürekli,
rüyalarımızdaki hayallere kandık bilerek,
biz bir kar tanesiydik,
savrulduk her rüzgarla
kırıldık, savunmasız kaldık, tükendik
kaçtık güneşten
saklandık yağmurdan
biz bir kar tanesiyle neleri de bildik
ey nefsim
bu kaçıncı hayıflanmaktır payımıza düşen
bir kendimizi bilemedik
bir kendimize dönemedik
bir kendimize düşemedik
bir kendimizi pak edemedik
biz bir kar tanesiydik,
ve eriyip gittik 
an'da vardık
an'da yok olduk
...
Devamı