Sevgili-2
Sevgili...
Kayalıklardan düşerek parçalanan bir kalbin sesini hiç duymasın
isterdim gökyüzü. Pırlantalarla, elmaslarla bezeli kalplere ağlayan gökyüzünün,
siyahlara bürünmüş ve kir dolu bir kalpten sızan kötü kokulara maruz kalması
üzerdi beni. Gökyüzü hep saklım olarak kalmalıydı, temiz ve pak… Hep güneşe yer
vermeliydi. Bulutlar benim üzerime eğilmeli, şimşekler yüreğimde çakmalıydı.
Ama gökyüzü… Evet, gökyüzü hep temiz kalmalıydı.
Sevgili…
Ben kendini perdeleyen, saklayan, bürüyen oldum hep.
Gizlendim kendi dünyamdaki gerçekliklerden. Her dokunuşumda parçalanmaktan
korkarak sakındım nice güzelliklerden. Bir kum saati misali tükendikçe
çoğaldım, çoğaldıkça tükendim.
Bir şehre girdim koşarak…
Ulaştım kan ter içinde, yüzlerde merak gördüm. Ne
konuşacağımı bilemedim. Ben kelimelerini unutarak yola çıktığımı ancak o zaman
anladım. Bir şehre girdim koşarak. Koştum, koştum, koştum…
Oysa girdiğim ne şehirmiş, ne de meraklı yüzler varmış.
Ben daha kendi şehrine giremeyen biriymişim; yanıldım,
anladım…
Sevgili…
Yusuf olsaydım züleyha’ya dair konuşmak kolay olurdu.
Züleyha olsaydın Yusuf’a aldanmak kolay olacaktı.
Ne sen züleyhasın, ne de ben Yusuf’um…
O zaman nedir bu özenti aşk hikâyelerinin çoğalması? Yoksa
hakikat değil midir payımıza düşen?
Yoksa biz dediğimiz şey hep yalan mıydı?
Sevgili…
Tüm sevmelere bıçak çekiyorum,
Tüm hasretlere, umutlara, hülyalara…
Kop koyu bir gecenin saçları dağıtan ılık melteminde,
zihnimin odalarında yankılanan tüm sesleri kısmak ve teslim olmak istiyorum.
Yaşamak sevmekten zormuş.
Sevmek…
Boşver sevgili, şimdi bir sevgi yazısı daha bitiyor
yatsı ezanı gibi, Üsküdar’da…
Mevlaya giden yola yardımcı Leyla sinmiş bu satırlara..sadra..
YanıtlaSilTek kelime ile ifade etmem gerekirse; Harika!
Tebrikler kardeşim..
Leyla sinmiş satırlara..Sadra..
YanıtlaSilMenzile yaklaştırır inşaAllah..
Teşekkür ederim kardeşim...
YanıtlaSilLeyla mı sinmiş bilmiyorum ama sonuna kadar ben sinmişim diye düşünüyorum, bilmiyorum öyle midir?...
Muhabbetle ve duayla, eksik bırakma bizi inşallah...